Artykuły

Jąkanie i szkoła

Wielka odpowiedzialność za sytuację jakającego się dziecka spoczywa na nauczycielu, który jako profesjonalista pamięta aby:

    • Nie mówić do dziecka żeby zwolniło, wzięło głęboki wdech, zrelaksowało się. (gdyby to było możliwe dziecko już dawno samo by na to wpadło)
    • Nie podpowiadać słów, nie wypowiadać się za dziecko
    • Wyrobić w klasie nawyk kulturalnego wypowiadania się i uważnego oraz cierpliwego słuchania wypowiedzi innych
  • Z uczniem jąkającym się rozmawiać zawsze spokojnie
  • Słuchać tego co uczeń mówi, a nie tego jak mówi
  • Nie dawać uczniowi jąkającemu się specjalnych przywilejów, ale respektować jego potrzeby
  • nie dopuścić aby jąkanie było traktowane jako coś wstydliwego
  • stworzyć atmosferę aby uczniowie otwarcie umieli rozmawiać o jąkaniu

Przecież:

  • uczeń który się jąka ma takie same szanse jak jego koledzy, którzy mówią płynnie
  • jąkanie nie ma wpływu na inteligencję
  • nie ma powodu aby zakładać, że jąkający się uczniowie są bardziej nerwowi, nieśmiali, zalęknieni, zaniepokojeni od innych
  • jąkaniem nie można się zarazić, choć dokładna przyczyna jąkania nie jest znana, badania naukowe wskazują, że decydujący wpływ na jąkanie ma genetyka, rozwój neuromięśniowy i dynamika procesów zachodzących w najbliższym środowisku dziecka
  • stres może nasilać problem jąkania